Ένα σύγχρονο και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης. Η εταιρική κουλτούρα και οι συνθήκες στις οποίες εργάζεται το ανθρώπινο δυναμικό μιας εταιρείας, αντικαθρεπτίζονται στην τελική απόδοση και ποιότητα που προσδίδει στο τελικό προϊόν / υπηρεσία καθώς και στη φήμη – εικόνα την οποία αντιλαμβάνεται τόσο ο πελάτης όσο και το εργασιακό προσωπικό. Η διατήρηση και ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος όπου επικρατεί η Υγεία & Ασφάλεια του προσωπικού, με κατάλληλα διαμορφωμένες συνθήκες, αποτελεί συστατικό παρακίνησης των εργαζομένων για αποτελεσματικότερη εργασία, γεγονός που προσδίδει στην επιχείρηση ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, ανταποκρινόμενη στις τάσεις της σύγχρονης αγοράς.
Κατηγοριοποίηση επαγγελματικών κινδύνων
Σε κάθε εργασιακό χώρο οι εργαζόμενοι δύναται να εκτεθούν σε μια σειρά από Επαγγελματικούς Κινδύνους, που μπορούν να επηρεάσουν και να επιφέρουν άμεσα ή έμμεσα βλάβη από την έκθεση αυτή ,τόσο στην υγεία αλλά και την ασφάλειά τους.
Οι επαγγελματικοί κίνδυνοι κατηγοριοποιούνται με βάση εάν ο κίνδυνος οδηγεί ή όχι σε ατύχημα σε:
- (Ατυχηματικούς Κίνδυνους) όπου διαχωρίζονται
- Στους Έμμεσα Ατυχηματικούς Κίνδυνους δημιουργώντας συνθήκες που οδηγούν σε ατύχημα και περιλαμβάνουν τη διαμόρφωση, τη λειτουργικότητα, τη πρόσβαση – εκκένωση, το φωτισμό και το θερμοκρασιακό περιβάλλον του χώρου εργασίας.
- Στους Άμεσα Ατυχηματικούς Κίνδυνους που οδηγούν σε ατύχημα και περιλαμβάνουν Φυσικούς, Χημικούς και Βιολογικούς Παράγοντες.
- (Μη Ατυχηματικους Κίνδυνους),
- Οι Μη Ατυχηματικοί Κίνδυνοι δεν οδηγούν σε ατύχημα αλλά επηρεάζουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα τη ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων και διαχωρίζονται σε Οργανωτικούς, Ψυχολογικούς και Εργονομικούς Παράγοντες.
Ένας επαγγελματικός κίνδυνος μπορεί να αποτελέσει συνώνυμο μιας κρίσης;
Πράγματι, ένας επαγγελματικός κίνδυνος θα μπορούσε να αποτελέσει συνώνυμο μιας κρίσης, η οποίος θα μπορούσε να προκαλέσει ένα μεγάλο και απρόβλεπτο γεγονός ,απειλώντας και βλάπτοντας έναν οργανισμό καθώς και τους εμπλεκόμενους φορείς. Ο όρος κρίση ξεκίνησε ως ιατρικός όρος προσπαθώντας να περιγράψει το έντονο και με οξεία επίδραση επεισόδιο στον οργανισμό το οποίο χρήζει άμεσης επέμβασης.
Κρίση ορίζεται η περίοδος ανωμαλίας με δυσχέρειες και κινδύνους. Από τη μεριά της ψυχολογίας η κρίση αποτελεί για το άτομο μια κατάσταση αποδιοργάνωσης στην οποία αντιμετωπίζει εξαιρετική δυσκολία ως προς την αντιμετώπιση της. Με τον όρο αντιμετώπιση εννοούμε πως οι άνθρωποι συνεχώς χρησιμοποιούν στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, προκειμένου να διατηρήσουν μια κατάσταση συναισθηματικής ισορροπίας.
Κρίση σημαίνει επίσης και το σημείο καμπής στην εξέλιξη κάποιου γεγονότος. Τον όρο αυτό χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε την έννοια της απώλειας των φυσιολογικών θεμελίων ή ορίων της καθημερινής ατομικής/ κοινωνικής ζωής. Μια κρίση μπορεί να εμφανιστεί ως επιδείνωση ή και βελτίωση ενός φαινομένου μιας συμπεριφοράς ή μιας κατάστασης.
Το γενικό συμπέρασμα από τις παραπάνω επισημάνσεις επιβεβαιώνει αφενός ότι, η αποφυγή ατυχηματικών και μη ατυχηματικών κινδύνων, ιδιαίτερα στα γραφεία εργασίας, μπορεί να ωφελήσει σημαντικά την παραγωγικότητα και ικανοποίηση των εργαζομένων στους οργανισμούς, αφετέρου οι άνθρωποι που έχουν βιώσει άμεσα ή έμμεσα ένα τραυματικό περιστατικό που έχει προέλθει από άλλους ανθρώπους παθαίνουν περισσότερο και πιο έντονο μετατραυματικό στρες σε σχέση με εκείνους που έχουν βιώσει ένα τραυματικό περιστατικό που έχει προκληθεί από την αντιμετώπιση κινδυνικών παραγόντων.
